Gdy MizuKage-sama to mówił, akurat miałem mały palec prawej ręki w uchu, bo coś mi tam wleciało, więc usłyszałem coś o walce w organizacji.
Odpowiedziałem:
- Mogę walczyć, ale ja na razie nie jestem w żadnej organizacji sensei.
Wiedziałem tylko jedno, że mogę polegać tylko na mojej sile, w której góruję nad moim oponentem. Zmierzyłem go wzrokiem i trzymałem moją rękę na mieczu.

- Jaki porost? ... Walczyć? Ok. To dla mnie błahostka! - pewnie siebie odpowiedziałem, a później zobaczyłem co dopiero rzucony kunai, który zablokowałem mieczem. Trzymałem go mocno i pewnie. Do lewej ręki dobyłem 4 shurikeny i czekałem na atak mojego przeciwnika.

- Kurde to teraz mam 10 sensei, więc moja nauka powinna być skuteczniejsza - powiedziałem, typowo jak dzieciak.
Po rzuceniu kunai od razu rzuciłem się na ziemie i czekałem, aż przelecą nad moją piękną główką. Wbiłem katanę w ziemię przed sobą i w tym czasie związałem ze sobą po 2 shurikeny metalową linką i od razu rzuciłem 2 pary związanych shurikenów na łącznie 4 Was. Od razu po rzucie wziąłem miecz z ziemi i czekałem na Twój ruch.

Lecąc tak w powietrzu obróciłem się i wylądowałem w miarę lekko na ziemi. Po lądowaniu kucałem ciągle i z torby na prawym udzie wyciągnąłem kunai'a i zaczynałem rozcinać linkę za plecami. Byłem ciągle w tej samej pozycji i się niecierpliwiłem, że nie mogłem tego rozwiązać. Pach! Poszła! I od razu ruszyłem w Twoją stronę, kunai rzuciłem w Ciebie, a podczas biegu podniosłem katanę z ziemi, którą chciałem wykorzystać do pozbycia się klona.